Dag 25: 20 augustus 2016, Chicago

De dag begint natuurlijk met inpakken. Dat blijkt niet zo’n lastige opgave. We hadden dit jaar niet te veel spullen meegenomen en alle drie de koffers hadden een redelijke marge; ze waren allemaal ruim onder de 20 kg waar we 6 koffers van 23 kg mochten pakken.

Een van de opvallende extra’s is het aantal membership cards van de casino’s. Op de foto staan niet eens alle kaartjes die we hebben bemachtigd. We lijken wel gokverslaafden, maar dat zijn we niet hoor. We houden gewoon van een spelletje videopoker en de colossal reels slots tijdens vakantie. In Nederland komen we nooit in het casino, en door de blessure van Esmée was het een van de weinige vormen van ontspanning die we konden doen dit jaar. We zijn zo gepakt en hebben dan nog een hele dag voor ons. We hebben tijdens de wedstrijd van gisteren bonnen gekregen voor gratis broodjes, waarbij een reclameboodschap tijdens de wedstrijd aangaf welke bonnetjes gewonnen hadden; er waren blijkbaar verschillende typen. In de buurt van ons hotel zit zo’n broodjeszaak, dus willen we best even kijken of we inderdaad recht hebben op een gratis broodje. En jawel, we verlaten de zaak weer met twee broodjes in een meeneemverpakking. De verpakking lijkt wel ruim een halve kilo te wegen en als we ze uitpakken blijkt dat ook. Het zijn broodjes met een flinke portie fijngesneden warm rundvlees. Bij een parkje zoeken we een picknicktafel om dit alles op te eten. Het blijkt een hele hap. We stoppen nog even bij de Walmart voor barbecue gereedschap en bij de Dollar Tree, je weet maar nooit of je nog leuke cachebehuizingen vindt. Dan zoeken we nog even een Best Buy op om te kijken of er nog een leuke tablet te koop is, die van Esmée is beschadigd met een gebarsten glas, de processorsnelheid is ook niet meer je dat.. en de geheugencapaciteit is te klein (8G). En natuurlijk heeft Best Buy een tablet, met een heel glas, een snellere processor en 32G geheugen voor een klein prijsje, in Nederland zijn ze überhaupt niet te krijgen met zoveel geheugen en helemaal niet voor die prijs.

We vertoeven nog even bij Starbucks, koffie en gelegenheid om de tablet even in te richten en gaan dan op zoek naar een parkje om onze twee laatste biertjes (Blue Moon) soldaat te maken. In het park zien we herten die blijkbaar gewend zijn aan de mensen en het lawaai van de overvliegende vliegtuigen. Het park wordt goed gebruikt. Alle overdekte paviljoens zijn in gebruik door groepen die er hun feestje houden. Als ons biertje op is rijden we naar het vliegveld en dan begint het flink te plenzen. We missen daardoor de afslag naar het verhuurbedrijf, maar als het opklaart en we de kaart erbij hebben gevonden, vinden we ook de juiste weg. Inleveren van de auto is een kwestie van scannen en vragen of er iets bijzonders was en dan de bus in naar de luchthaven. Op de luchthaven is het ook druk en zelfs de priority-lijn is langer dan gewoonlijk en het wachten duurt lang.

We vrezen even dat we nauwelijks nog tijd zullen hebben voor de lounge, maar eenmaal daar aangekomen, komt de mededeling dat onze vlucht vertraagd is, door de te late aankomst van het vliegtuig. We hebben tijd genoeg en in de lounge vermaken we ons wel. Dan boarden – we zitten op het bovendek van de 747 – en dan op naar Londen en daarna door naar Nederland.