Voor ons is de keuze voor een vakantiebestemming doorgaans
niet moeilijk. We gaan al jaren op rij in de zomervakantie naar de USA en ook
dit keer is dat onze vakantiebestemming geworden. Omdat we nog nooit in het
mid-noorden hebben rondgetoerd, hebben we dit jaar onze focus gelegd op Chicago en
de grote meren. Vijf meren die een deel van de grens vormen tussen de USA en
Canada. Vijf meren met de afmetingen van flinke zeeën: 244.106 km²! Dus niet echt te
vergelijken met onze Europese meren.
Eind april hebben we de tickets geboekt. Dan zitten we een
aantal dagen beiden achter de computer en speuren naar de aantrekkelijkste
aanbieding. We zochten naar tickets voor economy-plus, dus extra beenruimte en
wat extra bagage, maar via Gate1 vonden we mooie business-class-tickets bij
British Airways. Dus eerst een hupje over de Noordzee, lekker in de lounge bij
terminal 5 (volgens ons de beste tot nu toe) en dan de lange vlucht van London
Heathrow naar Chicago op onze flat-bed stoel.
Begin mei boekten we een auto bij usareisen.de, maar toen het
een Toyota Rav4 bleek te zijn hebben we hem ook onmiddellijk weer afbesteld.
Begin juli maar een wat grotere gehuurd bij dezelfde verhuurder, wij vinden nog
steeds dat deze jongens altijd voor goede auto’s zorgen en een prima service
hebben mocht er iets misgaan. We hebben in Alaska gemerkt dat ze er echt voor
je zijn als de verhuurder (Herz in dat geval) je laat zitten.
Maar waar wil je slapen in Chicago? We hebben een weekendje
zitten speuren naar betaalbare hotels in Chicago, maar dat bleek geen sinecure.
$150 incl tax was onze richtprijs, maar daar vind je dus helemaal niets voor. De prijzen gaan vanaf $200 excl tax en excl parkeren van $50 per dag. Via AllesAmerika kwamen we in contact met Big Mo. Aanvankelijk vooral omdat we
wat tips en adviezen wilden en toen hij aanbood dat we tegen betaling zijn logeerkamer
mochten gebruiken, waren we snel overstag. Big Mo (Maurice) heeft Nederlandse
roots en vind het leuk om zijn Nederlands af en toe te oefenen. Hij ontvangt
wel vaker Nederlanders die in Chicago belanden.
We hebben een globale route en een voorlopig reisschema. We
gaan wel zien wat klopt en wat niet. Zo "los" zijn we nog nooit naar de USA geweest. De tochten door de woestijn zoals we die regelmatig hebben gemaakt vergen altijd veel voorbereiding: GPS coördinaten, TOPO kaartjes, veel speuren op internet en naast een plan A ook een plan B voor als we toch geen 4WD auto meekregen of als door regenval de dirtroads onbegaanbaar zijn. De mid-west is wat dat betreft een stuk makkelijker.
Vandaag hebben we nog even een kaartje gekocht
voor de wedstrijd van de White Sox aan het eind van onze vakantie. Jaren
geleden hebben ween wedstrijd van de Atlanta Braves bezocht en dat is ons goed
bevallen. We hebben nu de kans om op de voorlaatste vakantiedag de White Sox te
zien en dat laten we ons niet voorbijgaan, “echte” Amerikaanse cultuur.
We hadden nog even overwogen om de show van Brad Paisley in
Toronto te gaan zien, maar dat is echt een brug te ver, te veel kilometers in
te weinig tijd.
Vandaag de weblog gebouwd, dus we zijn virtueel op weg!
