We stoppen op aanraden van de moteleigenaar uit Ispheming bij Lakenland. Daar heeft een plaatselijke kunstenaar van afval allemaal bijzondere kunstwerken gemaakt. Het is een park waar je met de auto door kunt rijden om zo de kunstwerken te kunnen bewonderen. Het is duidelijk dat deze kunstenaar zijn eigen ideeën heeft over politiek en maatschappelijke vraagstukken.
Daarna rijden we door Negaunee en Esmée zegt al dagen dat ze even naar de kapper wil omdat het voor de vakantie er niet meer van kwam. Nu kan het en we maken van die mogelijkheid onmiddellijk gebruik. We moeten wel een afspraak maken, maar die kan al over tien minuten. Ook de hele knipbehandeling kost niet meer tijd. Amerikaanse kapsters worden deels betaald door de fooien van hun klanten, dus speed is een vereiste bij hun beroep. Het resultaat is best oké, ondanks dat ze er in Nederland 3 keer zo lang over doen. Dan even bij Starbucks een koffie en even kijken of we een hotelletje voor vannacht kunnen boeken. We denken eerst nog dat we tot Sault St Marie zullen rijden, maar we ontdekken dat alle hotel of vol zijn of een belachelijk hoge prijs vragen. Aan de Canadese kant van dit dorp zijn alle prijzen een stuk gunstiger, maar we weten niet hoe simpel of ingewikkeld een oversteek naar Canada en terug zal zijn. We gaan eerst ons plan voor vandaag uitvoeren. Dat betekent dat we eerst naar het dorp Munishing rijden, het begin van de Picture Rocks National Lake Shore. Picture Rocks is een meer dan 60 km lange kuststrook. Vandaag is de eerste dag dat Esmée haar voet iets minder dik is en wat meer kan bewegen, wat hopelijk mogelijkheden biedt om de natuur in te gaan. In Munishing zoeken we eerst een eettentje. Ons idee is een eettentje aan het strand met een lekker stukje zalm en ons eerste glas wijn van de vakantie, maar die mogelijkheid zien we niet realiseerbaar. Het wordt uiteindelijk een terras bij een bar met een bbq-combo van ribs, pork en turkey met een plaatselijk biertje. Ook lekker natuurlijk.
Daarna bezoeken we de Munishing-falls en Miners Castle. Het stuk je naar de waterval is maar 300 meter maar omdat het glooiend terrein is, voor Esmée toch een heftig wandelingetje. Miners Castle geeft volgens de informatie het beste uitzicht over de kust. We worden door beiden niet echt geïmponeerd. We hebben mooiere watervallen gezien en fraaiere kusten met krijtrots of rode rotsen. Zijn we verwend? Mogelijk wel. We blijven dan ook maar kort in dit gebied. We rijden in de regen richting Sault St Marie als we besluiten dat we daar eigenlijk te weinig hebben om te gaan zien. Dus wijzigen we onze route en rijden via Gould City richting St Ignace. Alle motels en hotels die we onderweg tegenkomen hebben no-vacancy borden en die dat niet hebben, geven bij het vragen aan ook geen vrije kamers te hebben. Uiteindelijk belanden we in Brevort, waar we terecht komen bij het Chapel Hill Motel. Er staan geen auto’s, terwijl alle motels vol zitten, waardoor we in eerste instantie doorrijden. Maar als we nog een keer bot vangen bij een opvolgend motel, keren we toch terug. De receptioniste die buiten zit, lijkt enigszins dronken of stoned. Laat ons wat kamers zien die al bezet zijn, daarna kamers die nog niet schoongemaakt zijn, maar uiteindelijk zien we schone kamers en de prijs is redelijk.
Doorrijden is niet echt een optie op vrijdagavond aan Lake Michigan, dus besluiten we hier toch te slapen. Als we ons vooroordeel over de receptioniste laten varen en sec naar het motel en de kamers kijken, ziet het er eigenlijk prima uit. Als dit motel beheerd werd door de eigenaren van gisteren, hadden we geen seconde twijfel gehad. Zo zie je maar weer. Bovendien biedt dit motel de mogelijkheid om buiten te zitten, en dat wil Esmée de hele vakantie al. Als we eenmaal zitten, blijken de anders kamers toch ook gevuld te worden. Geen Internet, maar mogelijk is dat een goede gelegenheid om achterstallige verslagen bij te werken onderhand zien we Daphne Schippers makkelijk de volgende ronde van de 100 meter in Rio halen.
